فعل های عبارتی در زبان انگلیسی (Phrasal verbs)

فعل های عبارتی در زبان انگلیسی (Phrasal verbs)

Phrasal verbs (فعل های عبارتی) : این نوع فعل ها زمانی تشکیل میشوند که فعلی با حرف اضافه ( on, at , over ) یا قید یا هردو ترکیب شود. ،این حرف اضافه یا قید، participle  نام دارد. مثل : at, in, away, back, down, off, on, over, up

 چنین ترکیبی ، فعل جدیدی میسازد که معنی خاص خودش را دارد.

بیشتر Phrasal verbs ، عبارات دو کلمه ای هستند. فعل عبارتی سه کلمه ای هم وجود دارد.

مثال:

He lived off his parents until he got married.

فعل عبارتی: lived off

حرف اضافه: off

فعل: lived

معنی: به کسی یا چیزی از لحاظ مالی یا غذایی یا … وابسته بودن.

Her dog was knocked down by a bus.

فعل عبارتی: knocked down

فعل: knock

قید: down

معنی: با وسیله نقلیه به کسی یا حیوانی ضربه زدن یا کشتن.

She can’t put up with her boyfriend for long. 

فعل عبارتی : put up with

حرف اضافه: with

قید: up

معنی: تحمل چیزی یا کسی که بد یا ازاردهنده است.

با نگاه کردن به معنی جداگانه ی هریک از اجزای Phrasal verb ها نمیشود به معنی انها پی برد.

مثلا:

I look forward to get away this summer.

get away:  فرار کردن، به تعطیلات رفتن

I’ll speak up, so those of you at the back can hear me. 
speak up: بلندتر حرف زدن

معنی بعضی Phrasal verb ها به معنی فعل اصلی نزدیک است و بعضی ها متفاوت.

مثلا:

I asked them to come in.
=داخل شدن

The deal fell through at the last minute. 

=بطور موفقیت امیز تمام نشده 

بعضی Phrasal verb ها میتوانند از هم جدا شوند وبعضی ها نه.

برای فعل های عبارتی که قابل جداسازی باشند ، یک ضمیر بین فعل و participle  ان می آید. و اگر فعلی غیر قابل جداسازی باشد ، ضمیر همیشه بعد از فعل و participle   آن قرار میگیرد.

برای جزئیات بیشتر ، قسمت های بعدی را مطالعه کنید.