یکی از موضوعات مهم در آموزش زبان انگلیسی، یادگیری قواعد گرامری در این زبان است. یادگیری قوانین انگلیسی به زبان آموزان کمک می کند تا در خواندن و نوشتن به زبان انگلیسی مهارت بیشتری پیدا کنند. یکی از نکات مهم در یادگیری گرامر، آموزش جملات شرطی به زبان انگلیسی است.
نکته قابل توجه در این مبحث این است که زبان آموزان جملات را از فارسی به انگلیسی کلمه به کلمه ترجمه نمیکنند و ضمن درک مطالب انگلیسی بر اساس قواعد گرامری، به زمان افعال و حروف به کار رفته در جمله ها نیز توجه بیشتری توجه کنند.
در این مقاله قصد داریم جملات شرطی را به زبان انگلیسی در موسسه زبان کن دو آموزش دهیم. در این مقاله علاوه بر قوانین و مقررات مربوط به آموزش این مبحث به ذکر نمونههایی در این زمینه میپردازیم تا شما زبان آموزان علاقه مند و محترم بتوانید این مبحث را به صورت تخصصی فرا بگیرید.
جملۀ شرطی چیست؟
وقتی میخواهید یک جمله شرطی را به زبان انگلیسی بگویید، باید شرطی باشد تا شنونده یا خواننده بتواند معنی شرطی بودن را بفهمد. این جملات در واقع بیانگر شرایطی هستند که میتوان از آن برای بیان یک موقعیت تصویری و فرضیهای استفاده کرد که به عوامل مختلفی برای تحقق آن بستگی دارد. در فارسی از حرف اضافه (اگر) برای بیان جملات شرطی استفاده میشود. برای بررسی این قوانین در زبان انگلیسی باید جملات شرطی را به زبان انگلیسی آموزش دهیم. با ما همراه باشید.
ساختار جملات شرطی
جمله شرطی در دستور گرامر زبان انگلیسی جملهای است که ساختار آن از یک جمله مرکب تشکیل شده است که از دو قسمت اصلی و مهم تشکیل شده است. قسمت اصلی جمله main clause و قسمت شرطی آن if clause است. این بخشها را بخش شرط و نتیجه نیز مینامند. به این فرض کلی توجه کنید که جمله در جزء اصلی یا نتیجه جمله جزء مشروط به جمله شرطی است. به عبارت سادهتر، این را میتوان به گونهای خلاصه کرد که وقوع جمله نتیجه به جمله شرطی بستگی دارد.
شاید برای شما این سوال پیش آمده باشد که جمله مرکب چیست؟ پاسخ این است که جمله مرکب در واقع جملهای است که از دو جمله غیر مستقل تشکیل شده است. در ساختار جمله شرطی معمولاً از حرف اضافه if استفاده میشود که به معنی اگر و باید در ابتدا یا وسط جمله شرطی آورده شود.
حال که با کلیات مبحث جملات شرطی در زبان انگلیسی آشنا شدید نوبت به آموزش این مبحث میرسد.
انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی
همانطور که در قسمت قبل ذکر شد، ساختار جملات شرطی بر اساس دو قسمتی است که در این جملات آورده شده است، از جمله:
- قسمت پایه جمله که شامل رویداد اصلی و بیانگر یک عمل واقعی است.
- قسمت یا شرایط زیر که به وقوع قسمت پایه برای رویداد وابسته است.
توجه داشته باشید که در زبان انگلیسی میتوان این دو قسمت را با هم جابجا کرد. همچنین لازم به ذکر است که افعال مورد استفاده در جملات شرطی معمولاً فعل ماضی هستند و حالتی غیر واقعی را به تصویر میکشند. زیرا در واقع در این جملات، اگرچه صحبت از زمان حال در زمان گذشته است، اما حقیقت این است که آن فعل اتفاق نیفتاده است.
به طور کلی در آموزش جملات شرطی به زبان انگلیسی با 5 نوع جمله شرطی مواجه هستیم. این جملات عبارتند از:
- جمله شرطی نوع صفر
- جمله شرطی نوع یک
- جمله شرطی نوع دو
- جمله شرطی نوع سه
- جمله شرطی نوع ترکیبی
انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی
جملۀ شرطی صفر Zero conditional
جملۀ شرطی صفر برای توصیف موارد و حالاتی کاربرد دارد که زمان مورد نظر «حالا/ now» یا «همیشه/ always» باشد. در این دسته از جملات موقعیت مورد نظر نیز که در جملات به آنها اشاره میشود، موقعیت واقعی (real) و ممکن (possible) است.
جملات شرطی صفر برای توصیف و اشاره به مواردی استفاده می شود که به حقایق کلی صحبت می کند و عموم مردم آن را پذیرفته اند. زمان افعال استفاده شده در این دسته از جملات، زمان حال ساده (simple present) است و باید در توصیف جملات به این فعل دقت کرد.
نکته دیگری که در قواعد دستوری جملات نوع صفر مورد توجه قرار میگیرد این است که گاهی if به معنای if را میتوان با When به معنی وقتی جایگزین کرد و در معنی جملات تغییری ایجاد نمیشود.
ساختار جملات شرطی صفر Zero conditional
در این قسمت از آموزش جملات شرطی به زبان انگلیسی به آموزش ساختار جمله شرطی صفر میپردازیم.
ساختار این جملات به شرح زیر است:
Subject+ infinitive of the main verb+ about + am/is/are + simple verb + to
در ساختار جملات شرط صفر، قسمت جمله شرط یا If clause شامل فعل (حال ساده) If + simple present است که به معنی اگر این اتفاق رخ دهد. در این ساختار قسمت جواب شرط یا Main clause شامل (حال ساده) simple present به معنی آن وقت این اتفاق میافتد، است.
جملات شرطی صفر ترتیبی برای قرار دادن جمله شرطی و پاسخ شرطی وجود ندارد و امکان جابجایی این دو قسمت وجود دارد. هنگام جابجایی این دو قسمت، باید توجه داشت که اگر جمله شما با حرف if شروع میشود، جمله باید کامل باشد. اگر جمله شرطی با پاسخ شرطی شروع شود، نیازی به کامل شدن ندارد.
در جملات شرطی صفر به راحتی می توان if و when را جابجا کرد زیرا در این جملات هدف بیان حقایق کلی و اثبات شده است که به حقیقت پیوستهاند و در این جملهها میتوان از هر دو کلمه استفاده کرد. در ادامه با نمونههایی از جملات شرطی صفر آشنا میشوید.
- If you heat ice, it melts or Ice melts if you heat it
- When you heat ice, it melts or Ice melts when you heat it
- If it rains, the grass gets wet or The grass gets wet if it rains
- When it rains, the grass gets wet or The grass gets wet when it rains
کاربرد جملۀ شرطی صفر Zero conditional
زمان اصلی در بیان جمله شرطی صفر Zero conditional، زمان حال (now) یا همیشه (always) است. در این جملات چون به حالات واقعی و مسائل اثبات شده اشاره میکنیم باید به وضعیت واقعی یا ممکن رجوع کنیم. مثالهای زیر به این نکته اشاره دارد:
If you boil water, it becomes a steam
اگر آب را بجوشانید، بخار میشود
Flowers die if they don’t get enough nutrient
گلها اگر مواد مغذی کافی دریافت نکنند پژمرده میشوند.
If my wife has a cold, I usually catch it
اگر همسرم سرما خورده باشد، معمولاً به آن مبتلا میشوم
If you mix red and yellow, you get orange
اگر قرمز و زرد را با هم مخلوط کنید نارنجی به دست میآید.
مورد دیگری که در آن از جملات شرطی صفر برای توصیف آنها استفاده میشود، زمانی است که هدف مخاطب قرار دادن یا راهنمایی افراد است. تفاوت استفاده شده در ساختار این جملات فعل است. فعل امر در این جملات باید به جای پاسخ دادن به شرط بیاید. به مثالهای زیر توجه کنید:
Meet me here if we get separated
اگر از هم جدا شدیم اینجا من رو پیدا کنید.
If you want to come, call me after 6:00
اگه خواستی بیای بعد از ساعت 6 زنگ بزن.
Ask Mark if you’re not sure what to do
اگر مطمئن نیستید چه کاری باید انجام دهید از مارک بپرسید.
If Sarah phones, tell her to meet me at the cinema
اگر سارا تلفن کرد، به او بگو تا من را در سینما ملاقات کند.
جملۀ شرطی نوع اول Type 1 conditional
شرطی نوع اول Type 1 conditional زمانی استفاده میشود که هدف توصیف یک دنیای واقعی یا یک موقعیت خاص باشد. این جملات ناظر به شرطی است که ممکن (possible condition) است و نتیجه آن نتیجه محتمل (probable result) است.
ساختار جملات شرطی نوع اول Type 1 conditional
در ساختار این جملات باید توجه داشت که وقتی جمله شرطی نوع اول با کلمه if شروع میشود، یک جمله حال ساده (simple present) است و اگر این اتفاق بیفتد معنی دارد. در این جملات زمان در جمله اصلی یا جواب شرط باید آینده ساده (simple future) باشد یعنی اتفاق میافتد.
جملات شرطی نوع اول نیز ترتیب قرار گرفتن جملۀ شرط و جواب شرط قواعد خاصی ندارد و امکان جابهجایی آنها وجود دارد. در این جملات فقط باید در صورتی که جملات جابه جا شدند به کاما و if توجه کرد. اگر جمله با if شروع شود به کاما نیاز دارد و اگر جملۀ شرطی نوع اول با جواب شرط آغاز شود کاما حذف میشود.
در ادامه مبحث آموزش جملات شرطی به زبان انگلیسی به ساختار جملات شرطی نوع اول میپردازیم.
If you don’t hurry, you will miss the train
You will miss the train if you don’t hurry
اگر عجله نکنی به قطار هم نمیرسی.
If it rains today, you will get wet
You will get wet if it rains today
اگر امروز باران ببارد تو خیس خواهی شد.
کاربرد جملات شرطی نوع اول Type 1 conditional
در جملات شرطی نوع اول باید توجه داشت که زمان مورد نظر که بیان میشود زمان حال یا آینده است و وضعیتی که در این جملات وجود دارد وضعیت واقعی است. این جملات شرطی نوع اول به یک شرط ممکن یا possible condition اشاره دارد که نتیجه احتمالی یا probable result نیز دارد.
جملات شرطی نوع اول در فهرست آن دسته از جملاتی قرار میگیرند که مبتنی بر واقعیت هستند. استفاده مشخص از جمله نوع اول این است که برای هشدار نیز استفاده میشود. مثالهای زیر را برای این موضوع در نظر بگیرید:
If you don’t leave, I’ll call the police
اگر نروید به پلیس زنگ میزنم.
If you don’t drop the gun, I’ll shoot
اگر تفنگ را رها نکنی، من شلیک میکنم.
If you drop that glass, it will break
اگر آن لیوان را بیندازید، میشکند.
Nobody will notice if you make a mistake
اگر اشتباه کنید هیچ کس متوجه نمیشود.
If I have time, I’ll finish that letter
اگر وقت داشته باشم، آن نامه را تمام میکنم
What will you do if you miss the plane
اگر هواپیما را از دست بدهید چه خواهید کرد؟
نکات
نکته: در جملات شرطی نوع اول برای جملاتی که از احتمالی کمتری برخوردار هستند میتوان از افعال modal مانند may یا might استفاده کرد. این افعال به جای فعل will که قطعیت بیشتری را بیان میکنند قرار خواهند گرفت. برای توضیح دقیقتر این نکته به مثالهای زیر دقت کنید.
نکته: در جملات شرطی نوع اول، برای جملاتی که احتمال کمتری دارند از افعال حالتی مانند may یا may استفاده می شود. این افعال با فعل will جایگزین می شود که بیانگر اطمینان بیشتری است. برای روشن شدن این موضوع به مثال های زیر توجه کنید.
If you drop that glass, it might break
اگر آن لیوان را بیندازی ممکن است بشکند.
I may finish that letter if I have time
اگر وقت داشته باشم ممکن است آن نامه را تمام کنم
جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional
جملۀ شرطی نوع دوم Type 2 conditional جملاتی هستند که برای اشاره یا توصیف چیزهایی که در زمان حال یا زمان دیگری اتفاق افتاده است استفاده میشود. وضعیتی که در این جملات توضیح داده شده، وضعیتی غیر واقعی است.
حالات غیرواقعی به مواردی گفته می شود که جملات شرطی نوع دوم نمی توانند واقعیتی را بیان کنند و وضعیتی فرضی یا احتمالی را بیان کنند. نتیجه در این جملات نیز احتمالی است.
ساختار جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional
در مبحث آموزش جملات شرطی به زبان انگلیسی به بیان ساختار جملات شرطی نوع دوم رسیدیم که در ادامه با آن آشنا خواهید شد.
ساختار جملات شرطی نوع دوم اگر جملۀ شرطی با حرف اضافۀ if آغاز شود گذشته ساده (simple past) به معنی اگر این اتفاق افتاده بود، است. زمان فعل در قسمت جملۀ اصلی یا جواب شرط، حال شرطی (present conditional) یا حال استمراری شرطی (present continuou conditional) به معنی آن وقت آن اتفاق هم میافتاد، است.
در تمام جملات شرطی نوع دوم، ترتیب جمله شرطی و جمله پاسخ شرطی قابل تغییر است و میتوان گفت جای آنها ثابت نیست. اگر تصمیم دارید جای این دو جمله را عوض کنید باید به نشانگرها و if توجه کنید. اگر حرف if در ابتدای جمله قرار گیرد در ادامه جمله کاما لازم است و اگر جمله شرطی با جواب شرط شروع شود باید کاما از جمله حذف شود. در ادامه مثال هایی برای روشن شدن این موضوع آورده شده است.
مثال
If it rained, you would get wet یا You would get wet if it rained.
اگر باران باریده بود تو خیس شده بودی یا باران نباریده و الآن خیس نیستی.
If you went back home earlier, you wouldn’t be so tired
You wouldn’t be so tired if you went back home earlier
اگر زودتر برگشته بودی خونه تا بخوابی الآن خسته نبودی یا زودتر برنگشتی خونه و الآن خسته هستی.
If she fell, she would hurt herself یا She would hurt herself if she fell
اگر او افتاده بود الآن آسیب دیده بود یا نیفتاده پس در نتیجه آسیب ندیده است.
کاربرد جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional
یکی از اساسی ترین کاربردهای جملات شرطی این است که از آنها برای بیان رویدادهایی استفاده میشود که فرضی یا غیرممکن هستند. موقعیت فرضی یا احتمالی در این جملات نیز پیامد غیرواقعی دارد. در مورد استفاده از جملات شرطی نوع دوم میتوانید به مثالهای زیر توجه کنید:
If you really loved me, you would buy me a luxury car
اگر واقعاً مرا دوست داشتی، برای من یک ماشین لوکس میخرید. (اما من را واقع دوست نداری.)
If I was the Queen of Switzerland, I would give everyone a bread
من اگر ملکه سوئیس بودم به همه نان میدادم (اما من ملکۀ انگلستان نیستم)
If the weather wasn’t so bad, we would go to the park
اگر هوا خیلی بد نبود، به پارک میرفتیم (اما هوا بسیار بد هست و نمیتوانیم به پارک برویم.)
نکته: در جملات شرطی نوع دوم معمولاً ترجیح بر این است که به جای if I was از if i were استفاده شود.
برای بیان مثالهایی در رابطه با این نکته به جملات زیر دقت کنید:
If I were younger, I would buy this colorful skirt
اگر جوانتر بودم، این دامن رنگارنگ را میخریدم.
مثال بیشتر
If I were you, I would diet
من اگه جای تو بودم رژیم میگرفتم.
نکته: در جملات شرطی نوع دوم میتوان به جای استفاده از فعلی مانند would از افعال modal استفاده کرد. از این افعال برای بیان اطمینان، اذن یا نصیحت در موارد خاص استفاده میشود و در ادامه مثالهایی برای توضیح دقیق تر این موضوع وجود دارد که میتوانید به آنها توجه کنید:
We might buy a newer car if we had more money
اگر پول بیشتری داشتیم ممکن بود ماشین جدیدتری بخریم.
He could go to the theater if you gave her your ticket
اگر بلیطت را به او میدادی، میتوانست به تئاتر برود.
زمان در جملات شرطی نوع دوم Type 2 conditional
زمان حال شرطی برای هر نوع فعل که بخواهیم در جمله استفاده کنیم از دو بخش تشکیل شده است:
شکل ساده فعل + would. برای روشن شدن این موضوع مثالهایی در زیر آمده است:
- He would go
- They would stay
If it had snowed, you would have gotten wet
جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional
جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional جملاتی هستند که برای توصیف و اشاره به زمانی در گذشته استفاده میشوند. وضعیت به کار رفته در این جملات بر خلاف زمان حال است. جملات نوع سوم در واقع آن دسته از جملاتی هستند که بر خلاف آنچه بیان میشود یا بیان میشود، به عبارت دیگر از این جملات شرطی نوع سوم برای اشاره به وضعیتی استفاده میشود که غیر واقعی است و اتفاق نیفتاده است و مربوط به زمان گذشته است. . نتیجهای که در این جملات به دست میآید بر اساس احتمال در گذشته است.
ساختار جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional
در ادامه این مقاله با موضوع جملات شرطی در زبان انگلیسی به موضوع بررسی ساختار جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional رسیدیم.
ساختار جملات شرطی نوع سوم به این صورت است که زمان عبارت شرطی با حرف اضافه if شروع میشود و گذشته کامل (past perfect) یعنی اگر این اتفاق افتاده باشد و زمان در جمله اصلی یا پاسخ شرط کامل شرطی (perfect conditional) یا کامل استمراری (perfect continuous conditional) است. شرطی به این معنی است که آن زمان نیز اتفاق افتاده است.
به عنوان نکته مشترک در جملات شرطی ذکر این نکته ضروری است که در جملات شرطی نوع سوم امکان جابجایی جمله شرطی وجود دارد. جواب شرطی وجود دارد و جای این دو جمله ثابت نیست و اگر جمله شرطی با جواب شرط شروع شود باید کاما حذف شود و اگر جمله شرطی با if شروع شود کاما لازم است. برای روشن شدن این موضوع مثالهایی در زیر آمده است:
If it had snowed, you would have gotten wet
You would have gotten wet if it had snowed
اگر برف باریده بود خیس میشدی. (در این جمله فرض بر این است که هم باریدن باران و هم خیس شدن مربوط به گذشته هستند و در واقع هیچ کدام از این اتفاقها به وقوع نپیوسته است.)
قواعد فعل کمکی would در جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional
برای بیان این مبحث به مثال زیر دقت کنید:
If you had worked harder, you would have gotten your driver license
If you had worked harder, you would have passed your driver license exam
اگر بیشتر تلاش می کردید، گواهینامه رانندگی خود را می گرفتید. این جمله به این معناست که در گذشته مثلاً یک هفته پیش که امتحان برگزار می شد، تلاش نمی کردید و در نتیجه امتحان را قبول نمی کردید. در این جمله هم جمله شرطی و هم جواب شرطی هر دو ناظر به موضوعی است که در گذشته اتفاق نیفتاده و اتفاق نیفتاده است.
Suzy would have believed Mark if he hadn’t lied to her before
If Mark hadn’t lied to Suzy before, she would have believed him
- سوزی اگر قبلا به مارک دروغ نمی گفت باور میکرد.
این مثال همچنین به دو موضوع اشاره می کند که در گذشته رخ نداده است. دروغ نگویید و باور کنید که این اتفاق نیفتاده است
نکته: در جملات نوع سوم می توان از افعال کمکی به جای فعل would استفاده کرد. به این ترتیب میتوان درجهای از یقین یا اجازه را در جملهها به کار برد. این افعال نیز در ارائه توصیه ها کمک زیادی میکنند. به مثالهای استفاده از افعال کمکی در جملات نوع سوم توجه کنید:
If I had studied harder I might have passed the exam
اگر بیشتر درس می خواندم شاید امتحان را میگذراندم.
کاربرد جملات شرطی نوع سوم Type 3 Conditional
استفاده از جملات شرطی نوع سوم برای بیان یک رویداد ممکن یا یک موقعیت غیر ممکن که در گذشته اتفاق نیفتاده است. نتیجه این جملات احتمال است. جملات شرطی نوع سوم جملاتی هستند که کاملاً فرضی و غیر واقعی هستند و در حال حاضر از آن شرط قابل استنباط نیستند. در بیان جملات شرطی نوع سوم معمولا پشیمانی همراه با اندوه بیان می شود و واقعیت فعلی نیز برخلاف آنچه بیان می شود است. برای نشان دادن این کاربرد مثالهایی در زیر آمده است:
استفاده از جملات شرطی نوع سوم برای بیان یک رویداد ممکن یا یک موقعیت غیر ممکن که در گذشته اتفاق نیفتاده است. نتیجه این جملات احتمال است. جملات شرطی نوع سوم جملاتی هستند که کاملاً فرضی و غیر واقعی هستند و در حال حاضر از آن شرط قابل استنباط نیستند. در بیان جملات شرطی نوع سوم معمولا پشیمانی همراه با اندوه بیان می شود و واقعیت فعلی نیز برخلاف آنچه بیان می شود است. برای نشان دادن این کاربرد مثالهایی در زیر آمده است:
If I had known you were coming I would have cooked a roast chicken
اگه میدونستم میای یه جوجه کباب درست میکردم. (اما چون نمیدانستم که به اینجا میآیی برایت مرغ سرخ شده نپختهام.)
جملات شرطی ترکیبی Mixed type conditional
جملات شرطی نوع ترکیبی یا Mixed type conditionalجملاتی هستند که برای اتفاقی که در گذشته اتفاق افتاده و تا کنون ادامه داشته و در حال وقوع است استفاده میشود.
جمله های شرطی ترکیبی برای اشاره به حالت غیر واقعی با وضعیت غیر واقعی در زمان گذشته و بیان نتیجه احتمالی آن در زمان حال استفاده میشود. جملات شرطی ترکیبی از اطلاعات مبتنی بر اطلاعاتی است که با آنچه بیان می شود مغایرت دارد.
جملات شرطی ترکیبی به دو دسته تقسیم می شوند:
- جملات شرطی ترکیبی که نتیجه در زمان حال و از یک حالت در زمان گذشته است/ Present result of a past condition
- جملات شرطی ترکیبی که از زمان گذشته و از زمان حال حاصل میشود. Past result of present or continuing condition
ساختار جملات شرطی ترکیبی نوع اول:
در ساختار جملات شرطی مرکب، مهم ترین نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که در این جملات، جمله نتیجه به زمان حال و از یک زمان گذشته است. ساختار این جملات به این صورت است که زمان عبارت شرطی که با حرف اضافه if شروع می شود گذشته کامل است یعنی اگر این اتفاق افتاده بود. در این ساختار، این جملات زمان پاسخ شرطی زمان حال است و معنای آن زمان نیز اتفاق افتاده است.
در ساختار جملات شرطی مرکب، مهم ترین نکتهای که باید به آن توجه کرد این است که در این جملات، جمله نتیجه به زمان حال و از یک زمان گذشته است. ساختار این جملات به این صورت است که زمان عبارت شرطی که با حرف اضافه if شروع میشود گذشته کامل (past perfect) است یعنی اگر این اتفاق افتاده بود. در این ساختا، این جملات زمان پاسخ شرطی زمان حال است و معنای آن زمان نیز اتفاق افتاده است.
در جملات شرطی مرکب، به شرط رعایت کاما و در صورت رعایت ضوابط، می توان جمله شرطی و پاسخ شرطی را جایگزین کرد. جمله ها اگر شرط با if شروع شود در ادامه جمله کاما لازم است و اگر جمله با جواب شرط شروع شود باید کاما حذف شود. مثالهایی را در نظر بگیرید که درک این موضوع را آسانتر میکنند:
If I had studied harder at university, I would have a better job now
would have a better job now if I had studied harder at school
اگر در دانشگاه بیشتر تلاش کرده بودم در حال حاضر شغل بهتری داشتم.
کاربرد جملات شرطی ترکیبی نوع اول
این جملات در واقع به موقعیتی اشاره دارد که به موقعیتی اشاره دارد که غیر واقعی است و در گذشته اتفاق افتاده است. نتیجه در این جملات محتمل است. موقعیتهایی که در این جملات بیان می شود برخلاف واقعیت گذشته و حال است.
در این جمله ها زمان بیان شرطی گذشته است و این جمله با حرف اضافه if شروع میشود. زمان نیز در جمله پاسخ شرط وجود دارد. برای درک بهتر این موضوع به مثال زیر توجه کنید:
If I had studied I would have my master degree
اگر درس می خواندم مدرک کارشناسی ارشدم را میگرفتم. (اما من در گذشته مطالعه نکردم و در حال حاضر مدرک ارشد ندارم.)
ساختار جملات شرطی ترکیبی نوع دوم
جمله ها که شرط مرکب نوع دوم هستند، نتیجه جمله مربوط به زمان گذشته است و حالتی که در آن بیان می شود، استمراری یا بیان کننده زمان حال است. در این جمله ها، عبارت شرطی گذشته ساده (simple past) به معنای اگر این اتفاق افتاده است، و با حرف اضافه if شروع میشود، و زمان در عبارت پاسخ شرطی نیز زمان شرطی کامل است، یعنی چه زمانی اتفاق افتاده است.
در این جملات اگر جمله شرطی با if شروع میشود باید کاما گذاشته شود و اگر با جواب شرط شروع شود باید کاما حذف شود میتوانید جمله شرطی و جواب شرطی را جایگزین کنید.
میتوانید به مثالهایی که برای این موضوع آورده شده است، توجه کنید:
.If I wasn’t afraid of beetles, I would have picked it up
.I would have picked it up if I wasn’t afraid of beetles
اگر از سوسک نمی ترسیدم، آن را برمی داشتم.
.If I wasn’t busy, I would have been happy to help you
.I would have been happy to help you if I wasn’t busy
اگر سرم شلوغ نبود بسیار خوشحال میشدم که به تو کمک کنم.
کاربرد جملات شرطی ترکیبی نوع دوم
در این عبارات که نتیجه در زمان گذشته به حالتی که دنبالهدار است یا در زمان حال است به موقعیتی که غیر واقعی است و به زمان حال اشاره دارد و نتیجۀ آن نیز احتمالی است و در زمان گذشته رخ داده اشاره میکند.
جمله های شرطی ترکیبی نوع دوم زمان عبارات شرطی time now یا always است. زمان در عبارت جواب شرط در این جمله ها قبل از حالا است. برای فهمیدن بهتر این دستور گرامر به مطلب زیر دقت کنید:
If he wasn’t afraid of flying, he wouldn’t have traveled by train
اگر از پرواز نمیترسید (که در حال حاضر هنوز میترسد) با قطار سفر نمیکرد (که کرد).
مروری بر جملات شرطی در زبان انگلیسی
در این مقاله به آموزش مبحث جملات شرطی به زبان انگلیسی پرداختیم. همانطور که در این مقاله آموختید، متوجه خواهید شد که از این جملات برای حدس زدن اینکه چه اتفاقی ممکن است بیفتد، چه اتفاقی ممکن است بیفتد یا چه اتفاقی می افتد استفاده میشود. در این مقاله آموختید که در اکثر جملات شرطی از حرف اضافه if استفاده میشود و یکی از افعال جمله مربوط به گذشته است و سپس جمله شرطی به گذشته غیر واقعی اشاره دارد.
آخرین دیدگاهها