اسم مصدر در انگلیسی

یکی از قسمت های مهم زبان انگلیسی  که  هم در محاوره انگلیسی و هم دستور زبان کاربرد دراد اسم مصدر (Gerund)  است. لذا یاد گیری ویژگی ها ان اهمیت زیادی دارد. در این نوشتار  از مجموعه مطالب زبان انگلیسی مجله «کن دو» به بیان  اسم مصدر در انگلیسی پرداخته شد و با بررسی کابرد های مختلف آن تفاوت های میان اسم مصدر و صفت فاعلی  نیز مورد کندو کاو قرار گرفت.

تعریف اسم مصدر در انگلیسی

در  زبان انگلیسی، برای ساخت «اسم مصدر» یا «اسم فعل» (Gerund) به انتهای فعل، «ing-» اضافه می شود به طور مثال  با افزودن «ing-» به انتهای فعل «eat»، به اسم مصدر «eating» به معنای «خوردن» تبدیل گردد. باید توجه داشت که اسم مصدر با  فعل تفاوت فاحشی دارد. ساختار  اسم مصدر به صورت « + ing- اسم» است به بیان دیگر اسم مصدر ترکیبی از اسم و فعل است؛ ظاهرا به شکل  فعل است، اما مانند در جملات ویژگی ها و کاربرد های اسم را دارد.  نمونه های از اسم مصدر به صورت زیر است:

I enjoy writing – it’s my favorite hobby.

من از نوشتن لذت می‌برم – آن سرگرمی محبوب من است.

She gets quite nervous about flying.

او در مورد پرواز کردن کاملاً مضطرب می‌شود.

قوانین استفاده از اسم مصدر

در دستور زبان انگلیسی اسم مصدر  مانند اسم عمل میکند و تمامی قوانین اسم در اسم فاعل نیز صدق میکند.  همچنین  از ن جایی که اسم مصدر به صورت + ing-  فعل  به وجود می آید، می تواند در جملات مفعول نیز باشد.   دو نکته مهم در رابطه بااسم مصدر این است که

1. اسم مصدر با افزودن «ing-» به فعل ساخته می‌شود، ولی در جمله دارای نقش اسم است.
2. اسم مصدر، چه به صورت اسم به کار برود و چه به صورت عبارت اسمی، هرگز به «ویرگول» نیاز ندارد.

مثال از اسم مصدر زبان انگلیسی

چون اسم مصدر هم به صورت فاعل و هم به صورت مفعول در جمله می آید پس نقش های متفاوتی در جمله به عهده میگیرد. در مثال های زیر جایگاه های متفاوت اسم مصدر نشان داده شده است.

I improved my English by practicing every day.

با تمرینِ هر روز، انگلیسی خود را بهبود بخشیدم.

You should avoid eating after 10 PM.

بعد از ساعت 10 شب باید از خوردن غذا اجتناب کنید.

My roommate spends hours watching TV.

هم‌اتاقی من ساعت‌ها به تماشای تلویزیون می‌نشیند.

He stopped smoking ten years ago.

مثال های بیشتر

او ده سال پیش سیگار را ترک کرد.

Skiing is my favorite winter sport.

اسکی ورزش مورد علاقه من در زمستان است.

Living in an English-speaking country helps you improve your English fast.

زندگی در یک کشور انگلیسی‌زبان به شما کمک می‌کند تا زبان انگلیسی خود را سریع‌تر ارتقا دهید.

Eating vegetables is good for your health.

خوردن سبزیجات برای سلامتی مفید است.

She loves reading books to the children at the library.

او عاشق کتاب خواندن برای بچه‌ها در کتابخانه است.

کاربرد اسم مصدر در انگلیسی

همانگونه که ملاحظه شد اسم مصدر درجملات درای نقش های زیر هستند:

• در نقش فاعل
• در نقش مفعول
• در نقش مفعول حرف اضافه
• بعد از حرف اضافه
• در اسامی مرکب
• در نقش متمم فاعلی

حال به توضیح هر یک از این نقش ها پرداخته می شود.

اسم مصدر در نقش فاعل

در حاتلتی که اسم مصدر فاعل جمله باشد. پس از فاعل ، فعل می آید:

در مثال های زیر اسم مصدر به صورت فاعل جمله بیان شده اند.

Eating vegetables is good for your health.

خوردن سبزیجات برای سلامتی شما مفید است.

Driving too fast is dangerous.

رانندگی با سرعت بالا خطرناک است.

Walking is good for you.

پیاده‌روی برای شما خوب است.

Sleeping is hard when your mind is full of thoughts.

وقتی ذهنتان پر از فکر و خیال است، خوابیدن سخت است.

اسم مصدر در نقش مفعول

در صورتی که اسم مصدر به صورت مفعول در جمله قرار گیرد می تواند هم  «مفعول مستقیم» (Direct Object) و هم «مفعول حرف اضافه  (Object of Preposition)  باشد. در مثال های زیر اسم مصدر به صورت مفعلو نمایش داده شده است.

They hate mowing the lawn.

آن‌ها از چیدن چمن متنفرند.

He really enjoys playing tennis.

او واقعاً از تنیس بازی کردن لذت می‌برد.

I love going to the movies.

من سینما رفتن را دوست دارم.

I feel like staying home tonight.

دلم می‌خواهد امشب در خانه بمانم.

اسم مصدر در نقش مفعول حرف اضافه

در حالتی که اسم مصدر به صورت مفعل حرف اضافه باشد بعد از فعل جمله، اسم یا صفت می آید. در مثال زیر این جایگاه اسم مصدر یعنی قرار گرفتن در مفعلو حرف اضافه به خوبی بیان شده است.

Would you prefer eating out to staying in?

آیا بیرون غذا خوردن را به ماندن در خانه ترجیح می‌دهید؟

They charged him with exceeding the speed limit.

آن‌ها او را متهم کردند که از سرعت مجاز فراتر رفته است.

I am sorry for being late.

بابت تأخیر متأسفم.

Sarah is very talented at playing the piano.

سارا در نواختن پیانو بسیار بااستعداد است.

Is there any other way of solving this problem?

آیا راه دیگری برای حل این مشکل وجود دارد؟

I had difficulty in understanding her accent.

برای فهمیدن لهجه‌اش مشکل داشتم.

کاربرد اسم مصدر بعد از حرف اضافه

از آن جا که  اسم مصدر میتواند به عنوان اسم در جمله حضور یابد می تواند بعد از حرف اضافه نیز بیاید در این صورت به شکل زیر کاربرد خواهد داشت:

• بعد از حرف اضافه‌ای که در جمله تنها به کار رفته است:

After having a shower, I waited for Steven.

بعد از دوش گرفتن منتظر «استیون» بودم.

The tablet must not be taken before getting up in the morning.

قرص را نباید صبح قبل از بیدار شدن مصرف کرد.

In spite of studying a lot he didn’t pass the exams.

با وجود مطالعه زیاد، نتوانست در امتحانات قبول شود.

مصدر بعد از (صفت + حرف اضافه)

• بعد از ترکیب «صفت + حرف اضافه»:

They are afraid of losing the match.

آن‌ها از باختن در مسابقه می‌ترسند.

John is good at working in the garden.

«جان» برای باغبانی کردن خوب است.

The girl is crazy about playing tennis.

دختر عاشق تنیس بازی کردن است.

We are excited about making our own film.

ما از ساختن فیلم خودمان هیجان‌زده هستیم.

Hannah is fond of going to parties.

«هانا» علاقه زیادی به مهمانی رفتن دارد.

Are you interested in writing poems?

آیا به سرودن شعر علاقه دارید؟

I’m tired of waiting for you.

از بس منتظرت بودم خسته شدم.

مصدر بعد از (اسم+ حرف اضافه)

• بعد از ترکیب «اسم + حرف اضافه»:

There’s a chance of catching a cold these days.

این روزها احتمال سرماخوردگی هست.

He has difficulty in texting.

او در ارسال پیامک مشکل دارد.

There’s no interest in writing letters.

علاقه‌ای به نوشتن نامه وجود ندارد.

This is a new way of building a wall.

این روش جدیدی برای ساختن دیوار است.

مصدر بعد از (فعل+ حرف اضافه)

• بعد از ترکیب «فعل + حرف اضافه»:

I agree with playing darts.

من با بازی دارت موافقم.

They apologize for being late.

آن‌ها از این‌که دیر آمدند عذرخواهی کردند.

She doesn’t believe in getting lost in the wood.

او اعتقادی به گم شدن در جنگل ندارد.

The reporter is blamed for writing bad stories.

گزارشگر به خاطر نوشتن داستان‌های بد سرزنش می‌شود.

Do you concentrate on reading or writing?

روی خواندن یا نوشتن تمرکز می‌کنید؟

He is not sure how to cope with getting older.

او نمی‌داند چگونه با افزایش سن کنار بیاید.

They often talk about traveling to New Zealand.

آن‌ها اغلب درباره سفر به «نیوزلند» صحبت می‌کنند.

برای فهم بهتر کاربرد و جایگاه  اسم مصدر بعد از حرف اضافه، به مثال های زیر نیز توجه کنید:

After watching the movie, I wanted to read the book.

بعد از تماشای فیلم، می‌خواستم کتاب بخوانم.

Andrey’s parents were against his joining the water polo team.

والدین «آندری» با پیوستن او به تیم واترپلو مخالف بودند.

He stayed at home instead of going to school.

او به‌جای رفتن به مدرسه، در خانه ماند.

What about going out tonight?

نظرت چیست که امشب بیرون برویم؟

He rushed out of the room without saying a word.

بدون هیچ حرفی از اتاق بیرون رفت.

نکته: در رابطه با حرف اضافه  «to» ، در صورتی که جزوی  از «مصدر» (to-infinitive) باشد،  فعل دیگر ing نمی‌گیرد. در  مثال های اول و دوم، «to» حرف اضافه و در سوم و چهارم ، بخشی از مصدر است.

I’m looking forward to hearing from you.

مشتاق شنیدن خبری از جانب شما هستم.

I’m used to walking long distances.

من عادت دارم مسافت‌های طولانی را پیاده‌روی کنم.

I wish to make a complaint.

می‌خواهم شکایت کنم.

He used to smoke.

او قبلاً سیگار می‌کشید.

در اسامی مرکب

اسم مرکب یعنی اسمی که از دو یا چند کلمه کنارهم درست شده باشد. اسم مصدر درجملات به صورتاسم مرکب نیز کاربرد دارد. در مثال های زیر کاربرد اسم مصدر قالب اسم مرکب مشاهده می شود.

I took her to her driving lessons.

من او را به کلاس رانندگی بردم.

We are going to the swimming pool.

ما قرار است به استخر برویم.

My uncle does a lot of bird-watching.

عموی من زیاد به تماشای پرندگان می‌رود.

I bought a new pair of running shoes.

من کفش جدید مخصوص دویدن خریدم.

در نقش متمم فاعلی

«متمم» (Complement) در زبان انگلیسی انواع متعددی دارد. یک subject complement در حقیقت اطلاعاتی است که بعد از یک فعل ربط در جمله اضافه می‌شود تا فاعل جمله را تکمیل کند. در صورتی که اسم مصدر به شکل متمک فاعلی در جمله ظاهر شود بعد از فعل ربط می‌آید، در مثال های زیر نمونه ان مشخص است:

His favorite activity is reading.

فعالیت محبوب او مطالعه کردن است.

The thing he hated most about school was getting up early.

چیزی که در مورد مدرسه از آن بیزار بود، زود بیدار شدن بود.

(در این مثال، اسم مصدر «getting up early» است که به صورت عبارت اسمی به کار رفته است.)

اصطلاحاتی همراه با  اسم مصدر

همچنین اسم مصدر بعد از بعضی از اصطلاحات رایج نیز در جمله کاربرد دارد. در جملات زیر این کاربرد اسم مصدر بیان شده است.

I can’t stand being stuck in traffic jams.

تحمل گیر کردن در ترافیک را ندارم.

It’s no use trying to escape.

تلاش برای فرار کردن بی‌فایده است.

It might be worth phoning the station to check the time of the train.

شاید بهتر باشد که با ایستگاه تماس بگیرید و زمان [حرکت] قطار را بررسی کنید.

افعالی دارای مفعول ing هستند

زمانی که بعد از یک فعل اسم مصدر بیاید ، در این صورت اسم مصدر به صورت مفعلو تعریف می شود. افعالی که ؛  پس از آن در جملات اسم مصدر می آید  در جدول زیر لیست شده اند.

 در ادامه برای درک بیشتر مثال ها و کاربردهایی از این افعال در کنار اسم مصدر آورده شده است.

The politician admitted stealing millions of dollars.

این سیاستمدار اعتراف کرد که میلیون‌ها دلار سرقت کرده است.

You should avoid eating after 10 PM.

بعد از ساعت 10 شب باید از خوردن غذا اجتناب کنید.

Have you considered buying a laptop computer?

آیا به خرید لپ‌تاپ فکر کرده‌اید؟

I enjoy surfing and playing tennis.

از موج‌سواری و بازی تنیس لذت می‌برم.

I finally finished cleaning the house at midnight.

سرانجام نظافت خانه را نیمه‌شب به پایان رساندم.

I can’t stand going to parties where I don’t know anyone.

من نمی‌توانم در مهمانی‌هایی که هیچ‌کس را نمی‌شناسم شرکت کنم.

I don’t mind working overtime.

من با اضافه‌کاری مشکلی ندارم.

I look forward to seeing you next week.

هفته آینده منتظر دیدار شما هستم.

My friend keeps calling me even though I’ve told him I don’t want to talk to him!

دوستم همچنان با من تماس می‌گیرد، با وجود این‌که گفته‌ام نمی‌خواهم با او صحبت کنم!

I need to practice writing in English.

من باید نوشتن به زبان انگلیسی را تمرین کنم.

My roommate spends hours watching TV.

هم‌اتاقی من ساعت‌ها وقتش را صرف تماشای تلویزیون می‌کند.

He stopped smoking ten years ago.

او ده سال پیش سیگار را ترک کرد.

I suggest taking some time off.

پیشنهاد می‌کنم مدتی مرخصی بگیرید.

The doctor recommended getting more rest.

پزشک استراحت بیشتر را توصیه کرد.

اسم مصدر بعد از Be used to/Get used to

این فعل به معنای «عادت داشتن» می‌باشد و در همه زمان ها استفاده می‌شود. این فعل، عادت داشتن به حالت یا عملی را نشان می‌دهد که برایمان بیگانه و عجیب نیست. بعد از be used to از یک اسم، ضمیر یا فعل ing استفاده می‌شود در این دو حالت برابر با کلمه accustomed به معنایِ «عادت» می‌باشد.

فعل ing / ضمیر/ اسم + be used to

به مثال های زیر دقت کنید:

He wasn’t used to walking so much and his legs hurt after the hike.

او عادت چندانی به راه رفتن نداشت و پاهایش بعد از پیاده‌روی درد می‌گرفت.

I’m a teacher so I’m used to speaking in public.

من معلم هستم، برای همین به صحبت کردن در جمع عادت دارم.

«be used to» به‌معنای آشنا بودن نیز است که  و پس از آن اسم، ضمیر یا اسم مصدر به کار می‌رود، مانند جمله زیر:

It took my mother years to get used to living in London after moving from Pakistan.

سال‌ها طول کشید تا مادرم پس از مهاجرت از پاکستان، به زندگی در لندن عادت کند.

برای آشنایی کامل با گرامر used to مطالعه مطلب زیر از «مجله کن دو» را پیشنهاد می‌کنیم:

• گرامر used to — از صفر تا صد

تفاوت اسم مصدر و صفت فاعلی

اسم مصدر و صفت فاعلی، هر دو ظاهری شبیه هم دارند و با اضافه شدن  «ing-» به فعل به وجود می آیند، اما این ظاهر شکل ان هاست و در استفاده و جایگاه شان در جمله تفاوت های فاحشی دارند. مهم‌ترین وجه تمایز این دو   این است که اسم مصدر نقش اسم را دارد، اما صفت فاعلی شکل استمراری افعال می باشند و در عبارت‌های توصیفی و وصفی کاربرد دارند.  که در این عبارت‌های وصفی نقش صفت میگیرند و دیگر اسم نیستند. مثال هایی در این باره در زیر ارائه شده است:

Feeling tired, she went back home to take a rest.

در حالی که خسته شده بود، به خانه برگشت تا استراحت کند.

(در این مثال، «feeling» صفت فاعلی است و ضمیر «she» را توصیف می‌کند.)

املای افعال ing  دار

با وجود آنکه اسم مصدر با اضافه شدن  «ing-» به شکل ساده فعل درست می شود اما قواعد املای کلمات متفاوت ست که در این بخش به توضیح آن می پردازیم.

قانون 1: اگر حرف آخر فعل «e-» باشد (به جز مواردی که فعل به «ee-» یا «ie-» ختم می‌‌شود)، «e-» از انتهای کلمه حذف و به آن «-ing» اضافه می‌گردد، مثل کلمه‌های زیر:

• joke – joking
• take – taking
• make – making

2: اگر فعل به «ee-» ختم شود، با افزودن «ing-»، از لحاظ ظاهری تغییری نمیکند مثل کلمه‌های زیر:

• agree – agreeing
• flee – fleeing
• see – seeing

قانون 3: اگر انتهای فعل «ie-» باشد قبل از گذاشتن  «ing-»، حرف آخر کلمه با «y-» جایگزین می‌شود، مثل کلمات زیر:

• lie – lying
• tie – tying
• die – dying

جمع‌بندی

اسم مصدر با اضافه نمودن  «ing-»به فعل ساخته می شود و ی تواند در جمله نش های ختلفی از جمله فاعل یا مفعول بگیرد. زمانی که اسم مصدر فاعل جمله باشد ، فعل بعد از ان به صورت مفرد می آید.

Driving fast is dangerous.

تند رانندگی کردن خطرناک است.

در صورتی که اسم مصدر به عنوان مفعول مستقیم در جمله قرار میگیرد، پس از فعل و اگر مفعول با حرف اضافه باشد، بعد از حرف اضافه قرار می آید.

We enjoy learning English.

ما از یاد گرفتن زبان انگلیسی لذت می‌بریم.

Some people are not interested in learning a new language.

بعضی افراد علاقه‌ای به یادگیری زبان جدید ندارند.